Nederland heeft ook wel wat

Nederland heeft ook wel wat
blog van Tatum a Trieste

‘In Italië is alles beter!’, heb ik altijd geroepen. En tot op zekere hoogte is dat ook zo: de zon schijnt, de mensen zijn warm, de taal klinkt als muziek als je oren en het eten is fantastisch. Maar als er iets is dat ik me de afgelopen periode heb gerealiseerd, is dat Nederland ook wel wat heeft.

Hoe langer ik van huis weg ben, hoe meer ik Nederland ben gaan waarderen. De Hollandse nuchterheid, de stiptheid, de organisatie van het openbaar vervoer. De grachtjes van Delft, de stroopwafels van de Leidse markt, de Pride in Amsterdam.

Dat Nederland zo slecht nog niet is, heb ik gek genoeg van de Italianen geleerd. Tijdens mijn taal- en cultuurlessen vertelde ik over Sinterklaassurprises, over tulpenvelden en windmolens, de oranje tompouce op Koningsdag. De studenten hingen aan mijn lippen, en in het begin was ik verbaasd. Waarom zijn jullie geïnteresseerd in de Nederlandse cultuur? Jullie hebben Michelangelo, Da Vinci, Dante, Umberto Eco. En niet te vergeten: een gelateria op iedere hoek van de straat!

Maar het enthousiasme van mijn studenten werkte aanstekelijk, en mijn verhalen werden steeds kleurrijker. Met nostalgie dacht ik terug aan hoe ik – als klein meisje – op een kleedje tweedehandsspulletjes verkocht op de rommelmarkt. Ik vertelde over het ’s zomerse ‘bootjes kijken’ met familie en vrienden, het winterse schaatsen op de sloot.

Ik houd van Italië, en dat zal altijd zo blijven. Maar ik houd ook van Nederland en ik kijk (wie had ooit gedacht dat ik dit zou zeggen?!) er ook weer naar uit terug te gaan.

Ik kijk ernaar uit mijn vrienden en familie weer te kunnen zien. Spelletjesavonden, wandelen met mijn hond op het strand, quality time met mijn oma. Bubbelen in de jacuzzi met vriendinnen, er niet meer uit willen omdat het zo koud is buiten. Mócht je ’s zomers dan een zonnestraaltje treffen, gaat heel Holland massaal barbecueën: de vleesafdeling van de supermarkt om tien uur ‘s ochtends leeggeroofd. De zwoele geur van aangebrande varkensworst en plofkip waait door onze nieuwbouwwijk. Heerlijk.

Nee, ik vind het niet erg dat ik de zomer in Nederland zal spenderen. Ik kijk uit naar boswandelingen, dagjes Efteling, shoppen met mams. Ik kijk uit naar kringverjaardagen op zondagochtend, waar de jeugd zijn kater wegspoelt met filterkoffie en een stuk HEMA taart. Grauwe avonden waarop ik – door weer en wind – de hond uitlaat. Vloekend zijn stront opraap, het zakje scheurt, en ik doorweekt thuiskom, waar een dampend bord boerenkool met worst voor me klaarstaat.

Ja, Nederland heeft ook wel wat.

————————————————————

Geschreven door Tatum Paauwe

Terug naar hoofdpagina Tatum a Trieste